<!–

–>

<!–

–>

<!–

–>

<!–

–>

    แม้กระแสจะเงียบไปสักนิด หรือความคิดเห็นของบรรดานักวิจารณ์จะไม่สู้ดีเท่าไหร่ แต่สิ่งหนึ่งที่ Haunted Mansion จากดิสนีย์ (Disney) ทำได้เป็นอย่างดี คือการแฝงเมสเสจเรื่องการสูญเสีย ‘คนที่เรารัก’ และการก้าวข้ามความรู้สึกนี้เอาไว้อย่างแยบยล ภายใต้ความรู้สึก Nostalgia ของหนังผียุค 2000s ทั้งแสงสีที่ฉูดฉาด การดำเนินเรื่องเรียบง่าย ไม่ชวนปวดหัว และมุกตลกที่เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมอยู่บ่อยครั้ง (ซึ่งหลายเสียงชื่นชมว่ามุกตลกของภาคนี้ดีกว่าภาคออริจินัลเสียอีก)

    เมื่อพูดถึงการสูญเสีย สิ่งที่ตามมาก็คือ ‘งานศพ’ งานสีดำที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า น้ำตา และการไว้อาลัยให้ผู้ที่จากไป แต่บรรยากาศที่คนไทยคุ้นชินนี้จะไม่เกิดขึ้นที่นิวออร์ลีนส์ เพราะงานศพในนิวออร์ลีนส์นั้นจะครื้นเครงไปด้วยเสียงเพลงและการเต้นรำ แทนที่เสียงร่ำไห้และความเศร้าโศก งานศพรูปแบบนี้ถูกเรียกขานว่า ‘The Jazz Funerals’ (หรือที่คนท้องที่เรียกว่า ‘The Second Lines Parade’) ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของคนในท้องถิ่น และยังมีความน่าสนใจจนได้รับการจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์พิธีศพแห่งชาติ (National Museum of Funeral History) อีกด้วย

ภาพโดย Cheryl Gerber, www.neworleans.com

ทำไมต้องร้องรำทำเพลง

     สำหรับคนไทยหรือคนเอเชียแล้ว การเล่นดนตรีแจ๊สและการเต้นรำในงานศพอาจถูกมองว่าเป็นการไม่สำรวม ไม่ให้เกียรติผู้ที่จากไปและญาติๆ ผู้เป็นเจ้าภาพ แต่สำหรับชาวแอฟริกัน-อเมริกันที่อาศัยในนิวออร์ลีนส์ ประเพณีนี้คือการเฉลิมฉลองให้กับชีวิตในวาระสุดท้ายก่อนจากไป และเป็นธรรมเนียมที่ส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น นับตั้งแต่สมัยที่ประเทศสหรัฐอเมริกายังมีระบบทาสอยู่ ก่อนจะเริ่มเป็นที่รู้จักในวงกว้างช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20

     สาเหตุที่แต่เดิมประเพณีนี้ถูกเรียกว่า ‘The Second Lines Parade’ เป็นเพราะประเพณีนี้จะเริ่มขึ้นหลังจากทำพิธีฝังศพเสร็จสิ้นลง ตามธรรมเนียมหลังจากเสร็จสิ้นพิธีในโบสถ์ โลงศพจะถูกญาติสนิทเคลื่อนออกจากโบสถ์ไปยังสุสาน โดยมีนักดนตรีร่วมบรรเลงเพลงที่มีท่วงทำนองโศกเศร้าไปด้วย ซึ่งนี่นับว่าเป็นพาเหรดขบวนแรกของงานศพ หรือ ‘The First Lines Parade’ และเมื่อพาเหรดขบวนแรกเคลื่อนตัวออกจากสุสาน ผู้คนในชุมชนที่ต้องการร่วมไว้อาลัยจะหยิบเครื่องดนตรีมาร่วมบรรเลงไปด้วย คนที่มาร่วมขบวนในขณะกลับจากสุสานจึงถูกนับเป็นพาเหรดขบวนที่ 2 ตอนนี้เองที่ดนตรีจะเปลี่ยนจากโศกเศร้าเป็นสนุกสนาน และยิ่งผู้ร่วมขบวนเสียใจต่อการจากไปมากเท่าไร พาเหรดก็จะครื้นเครงขึ้นเป็นเงาตามตัว

     ‘The Jazz Funerals’ เป็นเหมือนสัญญาณของการตัดใจ “เมื่อวิญญาณของผู้ตายถูกตัดออกจากร่างแล้ว ผู้ที่ยังอยู่กับความเศร้าโศกก็ต้องตัดใจเช่นกัน” ซิดนีย์ เบเชต์ (Sidney Bechet) ศิลปินแจ๊สชาวนิวออร์ลีนส์ที่มีชื่อเสียง เคยกล่าวไว้เมื่อยังมีชีวิตอยู่ “ที่นิวออร์ลีนส์ เสียงเพลงเป็นส่วนหนึ่งของความตายเท่าๆ กับที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต”

The Jazz Funerals กับ Haunted Mansion

     Haunted Mansion 2023 เปิดเรื่องมาด้วยฉากที่แสดงให้เห็นถึงบรรยากาศของ The Jazz Funerals (และมีเซ็ตติงอยู่ในนิวออร์ลีนส์) ซึ่งแม้จะใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาที แต่ก็เป็นเหมือนการบอกใบ้ถึงตอนจบของเรื่อง ดังที่กล่าวไปข้างต้นว่าเมสเสจที่ถูกซ่อนอยู่คือ ‘การสูญเสีย’ ทั้งคนรักและครอบครัว และตามมาด้วยความโศกเศร้าเสียใจ รวมถึงความรู้สึกต่างๆ มากมายที่ต้องจัดการ ทั้งความรู้สึกผิด ความโหยหา ตลอดจนความคิดถึง ภาพบรรยากาศของ The Jazz Funerals ที่จัสติน ซีเมียน (Justin Simien) ผู้กำกับ Haunted Mansion 2023 แสดงให้เห็นตอนเริ่มเรื่องจึงเป็นเหมือนคำตอบว่า ไม่ว่าตัวละครแต่ละตัวจะเสียใจต่อการสูญเสียขนาดไหน สุดท้ายแล้วตัวละครต่างๆ ย่อมต้องตัดใจและก้าวเดินต่อไป เหมือนกับญาติๆ และเพื่อนบ้านทิ้งความโศกเศร้าไว้ในสุสาน แล้วเดินกลับบ้านด้วยรอยยิ้มและเสียงเพลง

    แม้ภาพลักษณ์ที่เห็นจากภายนอกจะต่างกัน แต่วัตถุประสงค์ของ The Jazz Funerals กลับเป็นสัจธรรมที่ไม่แตกต่างจากความเชื่อในพื้นที่อื่นๆ ของโลกเลย

     น่าเสียดายที่ Haunted Mansion 2023 ทำรายได้ทั่วโลกไปเพียง 100 ล้านเหรียญฯ จากทุนสร้างกว่า 150 ล้านเหรียญฯ ซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งภาพยนตร์ค่ายดิสนีย์ที่รายได้ไม่เข้าเป้า

ข้อมูล: Source 1, Source 2, Source 3, Source 4, Source 5, Source 6

ภาพ: Courtesy of the Brands, Cottonbro Studio

#fb-post {

width: auto;

height: auto;

overflow: hidden;

}

#fb-post iframe {

display: inline;

margin: 5px 5px;

float: center-left;

width: auto;

border-radius: 2px;

}