น้ำหอม เป็นหนึ่งในไอเท็มที่หลายคนขาดไม่ได้ ซึ่งนอกจากจะให้กลิ่นหอมและกลายเป็นเสน่ห์ติดตัวผู้ใช้แล้ว ผลการวิจัยชิ้นใหม่ยังชี้ให้เห็นอีกว่า กลิ่นโปรดอาจสามารถช่วยรักษาผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าได้ด้วย กลุ่มนักประสาทวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยพิตต์สเบิร์ก เผยผลวิจัยดังกล่าวด้วยการศึกษาพฤติกรรมของคนที่มีภาวะป่วยเป็นโรคซึมเศร้าขั้นหนักในช่วงวัย 18-55 ปี ทั้งหมด 32 คนกับการรับกลิ่นธรรมดาทั่วไป เช่น กลิ่นกาแฟ วิคส์ วาโปรับ และวานิลลา ซึ่งผลปรากฏว่าการรับกลิ่นกลายเป็นทริกเกอร์ของเหล่าผู้ป่วยซึมเศร้าที่เข้าทำการทดลอง โดยกลิ่นเหล่านั้นส่งผลให้บุคคลเหล่านี้นึกถึงความทรงจำในอดีตขึ้นมาได้ ส่วนใหญ่แล้วผู้ป่วยภาวะซึมเศร้าขั้นรุนแรงจะมีปัญหาในด้านความจำเชิงอัตชีวประวัติ (Autobiographical Memory) หรือความทรงจำเกี่ยวกับตนเอง ทั้งในเรื่องของสถานที่ วันและเวลา หรือแม้กระทั่งความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ซึ่งส่งผลให้ผู้ป่วยมักจะโฟกัสแต่กับสิ่งแย่ๆ ที่เกิดขึ้น และตีความเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นไปในทิศทางลบเท่านั้น แต่จากการวิจัยในครั้งนี้ พบว่ากลิ่นต่างๆ ส่งผลถึงสมองส่วนอมิกดาลา (Amygdala) อันเป็นสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับด้านอารมณ์ อีกทั้งยังเป็นส่วนที่เชื่อมโยงระหว่างอารมณ์กับความทรงจำของผู้ป่วย ให้ดึงเอาความทรงจำที่แท้จริงและสดใสกลับมาได้ ‘กลิ่น’ ไม่ได้เป็นแค่สิ่งที่อาจช่วยเหลือผู้ป่วยซึมเศร้าได้เท่านั้น แต่ขณะนี้กลิ่นยังถูกนำมาใช้รักษาโรคมะเร็ง และมีส่วนช่วยในการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองอีกด้วย นอกจากนั้นยังมีผลวิจัยอื่นที่แสดงให้เห็นว่า การฝึกฝนจมูกให้แยกแยะกลิ่นต่างๆ ได้ จะช่วยทำให้กระบวนการคิดและตัดสินใจ (Cognitive Function) ของผู้คนพัฒนายิ่งขึ้นไปอีก โดยสำหรับการนำกลิ่นมาช่วยรักษาผู้ป่วยโรคซึมเศร้าก็ยังคงเป็นเรื่องที่ต้องทำการวิจัยและศึกษามากกว่านี้ แต่การค้นพบความเชื่อมโยงในเรื่องของอารมณ์และการรับรู้กลิ่นก็อาจนำไปสู่หนทางใหม่ในการช่วยรักษาโรคอัลไซเมอร์ และภาวะสมองเสื่อมได้ในอนาคต  ภาพ: Le Labo อ้างอิง: 

น้ำหอม เป็นหนึ่งในไอเท็มที่หลายคนขาดไม่ได้ ซึ่งนอกจากจะให้กลิ่นหอมและกลายเป็นเสน่ห์ติดตัวผู้ใช้แล้ว ผลการวิจัยชิ้นใหม่ยังชี้ให้เห็นอีกว่า กลิ่นโปรดอาจสามารถช่วยรักษาผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าได้ด้วย กลุ่มนักประสาทวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยพิตต์สเบิร์ก เผยผลวิจัยดังกล่าวด้วยการศึกษาพฤติกรรมของคนที่มีภาวะป่วยเป็นโรคซึมเศร้าขั้นหนักในช่วงวัย 18-55 ปี ทั้งหมด 32 คนกับการรับกลิ่นธรรมดาทั่วไป เช่น กลิ่นกาแฟ วิคส์ วาโปรับ และวานิลลา ซึ่งผลปรากฏว่าการรับกลิ่นกลายเป็นทริกเกอร์ของเหล่าผู้ป่วยซึมเศร้าที่เข้าทำการทดลอง โดยกลิ่นเหล่านั้นส่งผลให้บุคคลเหล่านี้นึกถึงความทรงจำในอดีตขึ้นมาได้ ส่วนใหญ่แล้วผู้ป่วยภาวะซึมเศร้าขั้นรุนแรงจะมีปัญหาในด้านความจำเชิงอัตชีวประวัติ (Autobiographical Memory) หรือความทรงจำเกี่ยวกับตนเอง ทั้งในเรื่องของสถานที่ วันและเวลา หรือแม้กระทั่งความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ซึ่งส่งผลให้ผู้ป่วยมักจะโฟกัสแต่กับสิ่งแย่ๆ ที่เกิดขึ้น และตีความเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นไปในทิศทางลบเท่านั้น แต่จากการวิจัยในครั้งนี้ พบว่ากลิ่นต่างๆ ส่งผลถึงสมองส่วนอมิกดาลา (Amygdala) อันเป็นสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับด้านอารมณ์ อีกทั้งยังเป็นส่วนที่เชื่อมโยงระหว่างอารมณ์กับความทรงจำของผู้ป่วย ให้ดึงเอาความทรงจำที่แท้จริงและสดใสกลับมาได้ ‘กลิ่น’ ไม่ได้เป็นแค่สิ่งที่อาจช่วยเหลือผู้ป่วยซึมเศร้าได้เท่านั้น แต่ขณะนี้กลิ่นยังถูกนำมาใช้รักษาโรคมะเร็ง และมีส่วนช่วยในการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองอีกด้วย นอกจากนั้นยังมีผลวิจัยอื่นที่แสดงให้เห็นว่า การฝึกฝนจมูกให้แยกแยะกลิ่นต่างๆ ได้ จะช่วยทำให้กระบวนการคิดและตัดสินใจ (Cognitive Function) ของผู้คนพัฒนายิ่งขึ้นไปอีก โดยสำหรับการนำกลิ่นมาช่วยรักษาผู้ป่วยโรคซึมเศร้าก็ยังคงเป็นเรื่องที่ต้องทำการวิจัยและศึกษามากกว่านี้ แต่การค้นพบความเชื่อมโยงในเรื่องของอารมณ์และการรับรู้กลิ่นก็อาจนำไปสู่หนทางใหม่ในการช่วยรักษาโรคอัลไซเมอร์ และภาวะสมองเสื่อมได้ในอนาคต  ภาพ: Le Labo อ้างอิง: