คอลัมน์ “เรื่องเล่าสะใภ้ญี่ปุ่น” เมนูเส้นยอดนิยมของญี่ปุ่น 3 คือ ราเมง-อุด้ง-โซบะ เป็นอาหารญี่ปุ่นในดวงใจของใครหลายคน เมนูเส้นแต่ละอย่างมีลักษณะเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนกัน มีการปรุงที่แตกต่างกัน เครื่องเคียง น้ำซุปก็ต่างกัน จึงมีแคลอรีและองค์ประกอบทางโภชนาการต่างกันพอสมควร คนที่ควบคุมน้ำหนักและใส่ใจสุขภาพน่าจะเลือกรับประทาน ในสัปดาห์ที่แล้ว เราได้แนะนำอาหารเส้น 3 อย่างยอดนิยมของญี่ปุ่นไปแล้วว่าแตกต่างกันอย่างไร วันนี้ เราจะมาดูกันว่าเมนูอาหารเส้นของญี่ปุ่นแบบไหนมีผลต่อสุขภาพอย่างไร  ย้อนอ่าน: เมนูเส้นยอดนิยมของญี่ปุ่น : ราเมง-อุด้ง-โซบะ ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจเบื้องต้นว่า เมนูเส้นของญี่ปุ่นแตกต่างจากก๋วยเตี๋ยวของบ้านเรา เพราะเส้นก๋วยเตี๋ยวทำมาจากแป้งข้าวเจ้า แต่ว่าเมนูเส้นของญี่ปุ่น (ยกเว้นโซบะ) ทำมาจากแป้งสาลี เพราะว่าข้าวของญี่ปุ่นมีลักษณะเหมือนข้าวเหนียว ข้าวญี่ปุ่นจึงใช้ทำเป็นโมจิได้ แต่ว่าไม่สามารถทำเป็นเส้นก๋วยเตี๋ยวเหมือนบ้านเราที่ทำมาจากข้าวเจ้า อาหารเส้นในญี่ปุ่นจึงทำมาจากข้าวสาลีเป็นหลัก แต่ในปัจจุบันมีการผสมแป้งชนิดอื่น หรือส่วนผสมอื่นๆ เข้าไปด้วย เพื่อให้มีรสชาติที่อร่อยและหลากหลายมากขึ้น ถ้าวัดกันเฉพาะปริมาณแคลอรี เส้นก๋วยเตี๋ยวที่ทำมาจากข้าวเจ้าจะให้พลังงานมากกว่าเส้นราเมง และและอุด้งที่ทำมาจากข้าวสาลี เพราะข้าวเจ้ามีความหวานหรือก็คือปริมาณน้ำตาลมากกว่า  สิ่งที่แตกต่างอีกอย่างหนึ่ง คือ เส้นก๋วยเตี๋ยวที่ทำมาจากข้าวเจ้าจะไม่มี “กลูเตน” แต่ในแป้งสาลีมีกลูเตน กลูเตน คือ โปรตีนชนิดหนึ่ง พบมากในธัญพืช (Cereal Grain) เช่น ข้าวสาลี บาร์เลย์…

สำรวจตัวละครจากวรรณกรรมคลาสสิค “วินนี่ เดอะ พูห์” (Winnie the Pooh) ผ่านงานวิจัย “โรคทางจิตเวช” ที่พบว่า “หมีพูห์” และผองเพื่อนต่างมีบาดแผลทางจิตใจ แม้วรรณกรรม “วินนี่ เดอะ พูห์” (Winnie the Pooh) จะมีอายุมากกว่า 100 ปีแล้ว แต่ยังคงมีความร่วมสมัย ตัวละครทั้งหมีพูห์ รวมถึงผองเพื่อนยังคงเป็นที่รัก และได้รับความนิยมมาจนถึงปัจจุบัน นอกจากนี้ นักวิจัยยังพบว่า ตัวละครทุกตัว ล้วนมีอาการเข้าข่ายป่วยทางจิตเวช ที่แม้จะเว้าแหว่งไปบ้าง แต่ก็สอนให้เราเรียนรู้ความแตกต่างหลากหลาย จากการวิเคราะห์ตัวละคร ทบทวนวรรณกรรม ของดร. ซาราห์ อี. เชียร์ (Sarah E. Shea) และกลุ่มนักประเมินทางระบบประสาทพัฒนาการ เมื่อปี 2000 พบว่า ตัวละครในป่าร้อยเอเคอร์มีลักษณะที่ตรงกับคุณสมบัติตามเกณฑ์คู่มือการวินิจฉัยและสถิติสำหรับความผิดปรกติทางจิต (DSM-IV3) โดยแต่ละตัวละครมีอาการดังนี้ หมีพูห์ เริ่มต้นกันที่ตัวเอกของเรื่องอย่าง “หมีพูห์” เป็นตัวละครที่ในรายงานระบุว่า หมีพูห์ มีความบกพร่องทางจิตมากกว่า 1…