การเลี้ยงลูกในยุคที่เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในชีวิตอย่างมากนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการมาของเทคโนโลยีทำให้วิถีชีวิตของครอบครัวแตกต่างออกไปจากเมื่อก่อน เมื่อสมาชิกในบ้านทุกคนต่างก็มีสมาร์ตโฟนเป็นของตัวเอง และมือถือเพียงเครื่องเดียวก็สามารถตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์ได้แทบทุกอย่าง ลองจินตนาการให้เห็นภาพชัด ๆ ก็คือ เมื่อก่อนถ้าแม่ลูกทะเลาะกัน พอถึงเวลากินข้าวก็ต้องมานั่งร่วมโต๊ะกินข้าวกันแม้ว่าจะไม่พูดกันสักคำก็ตาม ในขณะเดียวกันในบ้านก็เปิดทีวีดูข่าวช่วงหัวค่ำไปด้วย แต่ทุกวันนี้ถ้าแม่ลูกทะเลาะกัน ลูกสามารถเดลิเวอรี่อาหารผ่านมือถือมาแล้วนำเข้าไปกินในห้องของตัวเองได้ พร้อมเปิดยูทูบหรือแอปฯ สตรีมมิงดูซีรีส์ที่อยากดู ไม่ต้องออกมานั่งกินข้าวดูข่าวที่ไม่อยากดู ตัวอย่างที่ยกมาให้เห็นข้างต้น เราอาจเห็นได้ในบ้านที่มีลูกวัยวัยรุ่น แต่ในอนาคตอีกไม่ไกล เด็ก ๆ ที่กำลังจะเติบโตขึ้นมาเป็นวัยรุ่นก็อาจจะมีพฤติกรรมในแบบเดียวกันได้เหมือนกัน จะเห็นว่าเทคโนโลยีมีส่วนที่ทำให้ครอบครัวออกห่างจากกันไม่มากก็น้อย การนั่งร่วมโต๊ะกินข้าวเดียวกันอย่างน้อยก็ยังได้เห็นหน้ากัน และมีโอกาสที่จะเริ่มต้นพูดคุยปรับความเข้าใจกันได้ แต่เทคโนโลยีที่ทำให้สมาชิกในบ้านต่างก็ก้มหน้าอยู่เฉพาะกับหน้าจอมือถือของตัวเองเท่านั้น นั่งแยกมุมกันมุมใครมุมมัน ทำให้พวกเราออกห่างกันทุกที ๆ เพราะการเปิดประตูสู่โลกกว้างแห่งการเรียนรู้ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่ที่พ่อแม่เพียงเท่านั้น เด็ก ๆ สามารถที่จะเลือกรับรู้สิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยตนเอง โดยเฉพาะผ่านสื่อออนไลน์ ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงที่ทุกสิ่งอย่างรอบตัวเป็นดิจิทัลเกือบทุกอย่างแล้ว พ่อแม่จึงต้องสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับ “การเลี้ยงลูกในยุคดิจิทัล” ว่าต้องทำอย่างไรให้เด็ก ๆ มีพัฒนาการและเติบโตได้สมวัย รวมถึงมีภูมิคุ้มกันสิ่งยั่วยุต่าง ๆ ในโลกดิจิทัลด้วย เตรียมความพร้อมเกี่ยวกับตัวเด็ก แม้ว่าโลกดิจิทัลอาจจะทำให้เด็ก ๆ อยู่ใกล้กับโทรศัพท์มือถือมากกว่าอ้อมกอดของพ่อแม่ มากกว่าหนังสือ มากกว่าธรรมชาติ แต่พ่อแม่สามารถปลูกฝังเรื่องการรู้จักเวลาในการใช้งานโทรศัพท์มือถือได้ โดยต้องพยายามเข้าไปมีส่วนร่วมทำกิจกรรมกับลูก ๆ เสมอ อย่างการเล่านิทานให้ฟัง…

กลายเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยอดฮิต สร้างความติดอก ติดใจ แก่ใครต่อใครกันไปทั่ว ทว่า มิใช่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เป็นมนุษย์ แต่เป็น “น้องเหมียว” หรือว่า “แมว” กันไปเสียนี่! แถมยังเคยเป็น “แมวจรจัด” อีกต่างหาก นั่นคือ น้องแมวที่มีชื่อว่า “โคนัน” อายุเพียง 6 เดือนเท่านั้น แต่ได้เข้าร่วมทีมรักษาความปลอดภัยของอาคาร “เวิลด์ไวด์ คอร์ปอเรต เซ็นเตอร์” ซึ่งเป็นอาคารสำนักงานในกรุงมะนิลา เมืองหลวงของฟิลิปปินส์ ประวัติความเป็นมาของ น้องแมว “โคนัน” ตัวนี้ ก็ถูกพบโดยแม่บ้านของอาคาร ในขณะที่มันกำลังส่งเสียงร้องเหมียวๆ ในพื้นที่จอดรถ จึงได้เก็บมาเลี้ยงไว้ ทว่า ไปๆ มาๆ เจ้าน้องแมว “โคนัน” ก็ได้เข้าไปร่วมทีมรักษาความปลอดภัยของอาคารดังกล่าวด้วย เพราะกลายเป็นขวัญใจของเหล่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ถึงขนาดที่ว่า วันใดที่เจ้าหน้าที่ฯ ไม่เห็นน้องแมว “โคนัน” ก็ทำเอา “เซ็ง” หรือ “เหงา” กันไปทั้งทีมทีเดียวเชียวแหละ ว่าแล้ว ทีมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ก็รับเอาน้องแมว “โคนัน” มาร่วมทีมด้วย…