เหตุการณ์สุดบังเอิญทำให้ครูหนุ่มอาจจนหน้าแดง เมื่อเปิดแชทคุยหวานกับแฟนสาว จู่ๆ นักเรียนหัวเราะกันคิกคัก หันหลังไปมองถึงกับเสียอาการ ที่แท้ลืมปิดโปรเจ็กเตอร์หลังบรรยาย ข้อความ-รูปภาพ ปรากฏบนจอใหญ่แบบคมชัด! ด้วยการพัฒนาของยุคสมัยและความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ต ถือเป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญที่ได้เข้ามาเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรมการศึกษาด้วย การเขียนด้วยชอล์กสีขาวและกระดานดำในชั้นเรียนค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยอุปกรณ์การสอนมัลติมีเดีย เช่น จอโปรเจ็กเตอร์สำหรับฉายภาพ อย่างไรก็ดี แม้ว่าวิธีการสอนนี้จะสะดวกกว่า ประหยัดแรงกว่า และใช้งานง่ายกว่า แต่ก็ทำให้เกิดปัญหาที่ไม่คาดคิดในบางครั้งเช่นกัน บนโซเชียลเน็ตเวิร์กของจีนมีการแชร์คลิปวิดีโอบันทึก “อุบัติเหตุ” ภายในห้องเรียน ที่แพร่สะพัดอยู่ในโลกออนไลน์ และสามารถเรียกรอยยิ้มจากผู้ชมได้เป็นอย่างดี โดยในคลิปจะเห็นว่าหลังจากเรียนจบบทเรียนแล้ว คุณครูผู้ชายลืมปิดการเชื่อมต่อหน้าจอโปรเจ็กเตอร์กับโทรศัพท์มือถือ ดังนั้นเรื่องส่วนตัวทั้งหมดที่เขาทำหลังจากนั้น จึงถูกฉายบนจอใหญ่ให้ทั้งชั้นเรียนได้ดูโดยไม่ตั้งใจ หลังจากคุณครูได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักๆ ที่ไม่มีเหตุผลของเหล่านักเรียนในห้อง เขาก็พยายามมองหาต้นเรื่องที่มาของความตลกขบขันนั้น กระทั่งหันกลับไปเจอว่าจอโปรเจ็กเตอร์ที่ยังคงฉายภาพบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขา ซึ่งเป็นข้อความแชทระหว่างเขาและแฟนสาวที่พูดคุยกันอยู่ เธอกำลังล้อเขาเรื่องลิปสติกสีใหม่ของเธอ และเขาก็พิมพ์ชื่นชมเธออย่างอ่อนหวาน แต่เมื่อรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว กลายเป็น “แชทส่วนตัว” ที่แปลว่านักเรียนเห็นกันทั้งห้อง สถานการณ์นี้ทำให้ครูรู้สึกเขินอายจนใบหน้ากลายเป็นสีแดง อย่างไรก็ตาม ในสายตาของนักเรียนนี่เป็นเพียงเหตุการณ์ตลกขบขัน ที่ทำให้พวกเขาเห็นว่าครูก็ยังเป็นวัยรุ่น ทำให้รู้สึกใกล้ชิดและเข้าถึงได้ไม่ยาก ไม่เหมือนทัศนคติแบบเหมารวมที่มีมายาวนานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียน

เมื่อรักครั้งแรกจบลงที่การเลิกรา ตลอดเวลาที่พลัดพรากจากกันไปไกล ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมรักเรา ข้อมูลเบื้องต้น นวนิยายเรื่อง ไม่เคยลืมรักเรา ประพันธ์โดย ศศิวิรัล อิมเมจใช้ประกอบความมโน ฝากนิยายเรื่องใหม่แกะกล่องไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ คุณสาวๆ ที่น่ารักด้วยนะคะ จะลงอีบุ๊กเร็วๆ นี้ ไรต์ซุ่มปั่นได้พอสมควรแล้วค่ะ แนวโรแมนติกดรามา พลอตย่อยง่าย ปมไม่ซับซ้อนจ้า เดี๋ยวมาอัปให้ทดลองอ่านกันนะคะ ฝากแอดแฟนกันด้วยน้าา นิยายอัปเดตจะได้อ่านทันใจค่ะ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558 ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด เพื่อการสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น ชื่อ สถานที่ และเหตุการณ์เป็นเรื่องสมมติ ไม่มีอยู่จริง บทนำ 1.1 บทนำ “อู้วหูวว ตึกนี้ทำไมสูงจังค้า คุณแม่” น้ำเสียงของแม่หนูน้อยไม่ดังและไม่เบา ชี้ชวนให้คุณแม่แหงนเงยใบหน้าขึ้นมองยังยอดตึกสูง น้ำเสียงของลูกนั้นตื่นตาตื่นใจเหลือเกิน เสียงหวานๆ ของคุณแม่พูดคุยอะไรสักอย่างกับลูกสาวในอ้อมแขน ผู้คนที่เข้ามายืนหลบฝนใต้ชายคาของป้ายรถเมล์ ต่างพากันยิ้มด้วยความเอ็นดูหนูน้อยหน้าตาน่ารัก แป๋วแหวว ที่ช่างพูดชวนคุณแม่คนสวยคุยไม่หยุด สองแม่ลูกเข้ามาหลบฝนที่ป้ายรถเมล์ ตึกอีกฝั่งถนนเป็นตึกแฝด ที่ลูกสาวตัวน้อยชี้นิ้วป้อมๆ ขึ้นไปยังยอดตึกสูง คนเป็นแม่แหงนใบหน้าขึ้นมองตาม ทำได้แค่ขานรับไปกับบทสนทนาของลูกสาวที่เจื้อยแจ้วไม่หยุด “โตไปน้องจะสร้างตึกฉูงๆ ให้คุณแม่อยู่ดีไหมคะ”…