วันที่ 29 สิงหาคม 2566 มีรายงานว่า จากกรณีนางนพวรรณ คำเถื่อน อายุ 50 ปี ชาวบ้านโนนวารี ม.6 ต.บ้านผือ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี เจ้าของเจ้าหมูปิ้ง สุนัขไทยพันทาง สีขาวน้ำตาล อายุ 5 ปี ได้โพสต์คลิปวงจรปิดลงในเพจข่าวบ้านผือ เพื่อตามหาเจ้าหมูปิ้ง หลังจากเจ้าหมูปิ้งที่อยู่ในท้ายรถกระบะกับหลานชายวัย 6 ขวบ ได้กระโดดลงจากรถ ขณะเข้าไปจอดเติมน้ำมันที่ปั๊มคาลเท็กซ์ ดาวณัฐชัย เลขที่ 232 ม.3 บ.ผือนอก ถ.บ้านผือ-น้ำโสม ต.บ้านผือ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี เวลา 18.00 น. วันที่ 25 สิงหาคม ที่ผ่านมา และมาพบตัวช่วงบ่าย 3 โมง วันที่ 28 สิงหาคม รวม 3 วัน

หลังจากได้คำแนะนำจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.บ้านผือ ให้ไปขอภาพวงจรปิดจากปั๊มน้ำมัน และเทศบาลตำบลบ้านผือเพื่อหาเบาะแส จากนั้นได้โพสต์ลงเพจ ข่าวบ้านผือ เพื่อประกาศตามหาเจ้าหมูปิ้ง โดยกล้องวงจรปิดภายในปั๊มน้ำมัน เห็นเจ้าหมูปิ้งกระโดดลงกระบะรถยนต์ แล้ววิ่งวนรอบรถและมุดเข้าไปท้องรถ ซึ่งเจ้าของและสามีก็ไม่รู้ว่ามันกระโดดลงรถไป เพราะหลานชายไม่ได้ร้องบอก เมื่อเติมน้ำมันเสร็จก็พาขับรถไปจ่ายตลาด

โดยเจ้าหมูปิ้งได้วิ่งตามรถของเจ้านายไปแล้ววนกลับมากระโดดขึ้นรถยนต์กระบะสีแดง ที่มาจอดเติมน้ำมัน ขับผ่านไปในตัวอำเภอบ้านผือ ซึ่งกล้องวงจรปิดเทศบาลตำบลบ้านผือ บริเวณสี่แยกโรงพยาบาลบ้านผือ สามารถบันทึกตำหนิรูปพรรณรถกระบะคันสีแดงที่เจ้าหมูปิ้งกระโดดขึ้นไปเอาไว้ได้ จนเจ้าของมันสามารถติดตามไปจนพบตัวที่บ้านเช่าในตัวเมือง อ.บ้านผือ ทำให้ทั้งเจ้าหมูปิ้ง และเจ้าของ ต่างดีใจจนน้ำตาไหล หลังจากเจ้าหมูปิ้งหายไป 3 วัน 3 คืน ทำเอาเจ้าของมันร้องไห้ทุกคืนวัน และกินไม่ได้นอนไม่หลับ คิดถึงมันมาก เพราะเลี้ยงมันมาตั้งแต่อายุ 2 เดือน

ต่อมาเมื่อเวลา 11.30 น. วันที่ 29 สิงหาคม 2566 ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่บ้านเลขที่ 6 ม.9 บ.โนนวารี ถ.บ้านผือ-น้ำโสม ต.บ้านผือ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี พบกับนางนพวรรณ คำเถื่อน อายุ 50 ปี เพื่อสอบถามเรื่องราวที่เกิดขึ้น พบเจ้าหมูปิ้งวิ่งกระดิกหางออกมาต้อนรับด้วยความเป็นมิตร โดยที่บ้านได้เลี้ยงสุนัขทั้งหมด 4 ตัว มีเจ้ามารวย เพศผู้ พันธุ์ไซบีเรียน เจ้ายู่ยี่ เพศเมีย เจ้าแดง เพศผู้ พันทาง และเจ้าหมูปิ้ง ที่ขอคนอื่นเลี้ยงและหลงทางมา เนื่องจากครอบครัวนี้เป็นคนรักหมารักแมว ซึ่งก่อนจะได้เจ้าหมูปิ้งมาเลี้ยงดู มีคนโพสต์ลงเฟซบุ๊ก เพื่อหาคนนำไปเลี้ยงดู ตนจึงติดต่อขอมาเลี้ยง โดยแลกกับเหล้าขาว 1 ขวด หลังเจ้าหมูปิ้งหย่านมแม่ อายุประมาณ 2 เดือน

นางนพวรรณ คำเถื่อน เปิดเผยว่า หลังจากเจ้าหมูปิ้งกระโดดรถหายไป 3 วัน 3 คืน ตนได้ขี่รถจักรยานยนต์ตระเวนออกตามหากับหลานชายทุกวัน หลังจากมันหายไปก็นอนร้องไห้ทุกคืน กินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะคิดถึงมันมาก และรักมันเหมือนลูกสาว เมื่อกลับมาบ้านก็ได้ร้องเรียกมันในหม้อนึ่งข้าว ตามความเชื่อของคนโบราณ ว่าหากมีคนในครอบครัว หรือญาติ และสัตว์เลี้ยงหายออกจากบ้านไปไม่กลับมา ให้ร้องเรียกหาผ่านหม้อนึ่งข้าว ไม่เกิน 3 วัน 7 วัน เขาก็จะกลับมา หรือมีสิ่งลี้ลับนำพาไปพบกัน หากไม่กลับมาตัวเป็นๆ ก็จะติดต่อมาผ่านทางอื่น

“ซึ่งตนก็ทำอย่างนี้วันละหลายๆ ครั้ง บางครั้งกลางดึกสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็มาร้องเรียกเจ้าหมูปิ้งในหม้อนึ่งข้าว กระทั่งเมื่อวานช่วงบ่าย 3 โมง ขณะตนขี่รถจักรยานยนต์ออกตามหา และได้แวะไปซื้อรำมาเลี้ยงเป็ด ก็ได้พบรถกระบะสีแดง ที่เจ้าหมูปิ้งกระโดดขึ้นไป และตนได้ขี่รถจักรยานยนต์ตามไปจนถึงบ้านเช่าในหมู่บ้านศรีสำราญ ม.8 ต.บ้านผือ อ.บ้านผือ ห่างจากปั๊มน้ำมันจุดเกิดเหตุประมาณ 3 กิโลเมตร พบกับเจ้าของรถยนต์กระบะสีแดง มีอาชีพผู้รับเหมาก่อสร้าง ชาว จ.บึงกาฬ ที่มาเช่าบ้านทำงานอยู่ในพื้นที่ อ.บ้านผือ”

นางนพวรรณ คำเถื่อน เปิดเผยอีกว่า ขณะที่ตนนั่งพูดคุยกับเจ้าของรถกระบะสีแดงอยู่นั้น เจ้าหมูปิ้งได้ยินเสียงของตน ได้วิ่งออกมาจากบ้านเช่า กระโดดกอดคอและหอมแก้มตนด้วยความดีใจ ทำให้ตนน้ำตาไหลด้วยความดีใจที่พบตัวมันเช่นกัน ซึ่งเจ้าของรถกระบะ ก็ไม่รู้ว่าเจ้าหมูปิ้งขึ้นมาอยู่บนกระบะรถได้ยังไง แต่เขาก็ใจดี ซื้ออาหารให้เจ้าหมูปิ้งกินอิ่มทุกวัน ตนจึงให้ค่าอาหารที่เลี้ยงดูเจ้าหมูปิ้งไปจำนวนหนึ่ง ก่อนที่เจ้าของรถยนต์กระบะสีแดง จะนำเจ้าหมูปิ้งขึ้นรถและขับกลับมาส่งให้ถึงบ้าน

“รู้สึกว่าเจ้าหมูปิ้งก็มีความรักความผูกพันกับเจ้าของรถยนต์กระบะเช่นกัน เพราะให้อาหารมันกินอิ่มทุกมื้อ โดยเหตุการณ์ครั้งนี้ ตนต้องขอขอบคุณตำรวจ สภ.บ้านผือ ที่ให้คำแนะนำ เจ้าของปั๊มน้ำมันและเจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลบ้านผือ ที่ให้ความอนุเคราะห์ตรวจสอบภาพวงจรปิด จนรู้ว่าเจ้าหมูปิ้งหายตัวไปได้อย่างไร รวมทั้งแอดมินเพจข่าวบ้านผือ และเจ้าของรถกระบะสีแดงด้วย”