เอเอฟพีรายงาน เมื่อวันพุธที่ 30 สิงหาคม 2566 กล่าวว่า หน่วยงานด้านสุขภาพสัตว์ของอาร์เจนตินารายงานการตายของสิงโตทะเลในหลายพื้นที่ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ตั้งแต่ทางใต้ของเมืองหลวงบัวโนสไอเรสไปจนถึงซานตาครูซใกล้ปลายสุดทางใต้ของทวีป

“มีการสุ่มตรวจตัวอย่างซากสิงโตทะเลเหล่านั้นกว่า 50 ตัวอย่าง และพบว่ามีอาการที่สอดคล้องกับโรคไข้หวัดนก” คำแถลงจากหน่วยงานฯระบุ

ทางการได้ขอให้ประชาชนหลีกเลี่ยงชายหาดตามแนวชายฝั่งยาวประมาณ 5,000 กิโลเมตรของอาร์เจนตินาซึ่งมีรายงานการติดเชื้อ

สิงโตทะเลเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อาศัยอยู่ในทะเล เช่นเดียวกับแมวน้ำและวอลรัส โดยตัวผู้ที่โตเต็มวัยจะมีน้ำหนักประมาณ 300 กิโลกรัม

โดยทั่วไปแล้ว ไข้หวัดนกเอชไฟว์เอ็นวัน (H5N1) จะจำกัดเฉพาะการระบาดตามฤดูกาล แต่ตั้งแต่ปี 2564 เป็นต้นมา มีผู้ป่วยเกิดขึ้นตลอดทั้งปีและทั่วโลก นำไปสู่สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าเป็นการระบาดครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา

มีรายงานสิงโตทะเลหลายร้อยตัวเสียชีวิตในเปรูเมื่อต้นปีนี้ จากการระบาดของไวรัสที่ได้ทำลายประชากรนกทั่วอเมริกาใต้

ไข้หวัดนกซึ่งแพร่กระจายตามธรรมชาติ สามารถแพร่เชื้อไปยังสัตว์ปีกในบ้านได้ด้วยเช่นกัน และโดยทั่วไปแล้วไวรัสไข้หวัดนกจะไม่แพร่เชื้อในมนุษย์ แม้ว่าจะมีกรณีที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนักก็ตาม

อย่างไรก็ตาม การระบาดได้แพร่เชื้อไปยังสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิด เช่น ตัวมิงค์และแมวที่เลี้ยงในฟาร์ม จนทำให้องค์การอนามัยโลกออกคำเตือนเมื่อเดือนกรกฎาคมว่า ภาวะที่เกิดขึ้นนี้จะช่วยให้ไวรัสปรับตัวเข้ากับการติดเชื้อในมนุษย์ได้ง่ายขึ้นและเกิดความกังวลว่ามันจะแพร่กระจายในหมู่มนุษย์อย่างรวดเร็วในวันใดวันหนึ่ง

“สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบางชนิดอาจทำหน้าที่เป็นพาหะสำหรับการผสมพันธุ์ไวรัส ทำให้เกิดไวรัสใหม่ๆ ที่อาจเป็นอันตรายต่อสัตว์และมนุษย์มากขึ้นกว่าเดิม” องค์การอนามัยโลก ระบุในแถลงการณ์.