หนุ่มใหญ่วิน จยย.สุดเศร้า ถูกจี้ชิงรถ พร้อมเงิน 70 บาท พ้อเป็นเครื่องมือทำกินอย่างเดียว ทำอาชีพสุจริตแต่ไม่ปลอดภัย

เมื่อวันที่ 25 กันยายน นายยงยุทธ จุ้ยตาล อายุ 53 ปี คนขับรถจักรยานยนต์รับจ้างวินหน้าวัดอัมพวันเจติยาราม ต.อัมพวา อ.อัมพวา จ.สมุทรสงคราม เดินทางเข้าพบ ร.ต.ท.พงศ์ภรณ์ เตาวโรดม รอง สว.(สอบสวน) สภ.อัมพวา เพื่อแจ้งความดำเนินคดีกับบชายไม่ทราบชื่อและนามสกุลจริง ผิวคล้ำ สูงประมาณ 160 ซม. คาดกระเป๋าเป้ด้านหน้า ซึ่งว่าจ้างให้ไปส่งที่วัดดาวดึงษ์ และใช้มีดจี้ชิงรถจักรยานยนต์ ยี่ห้อยามาฮ่า มิโอ 125 สีเหลืองดำ ทะเบียน 1กก 110 สมุทรสงคราม และเงินสดอีก 70 บาท เหตุเกิดภายในซอย 2 หมู่ 8 ถนนบ้านคลองตรง ต.ท่าคา อ.อัมพวา เมื่อวันที่ 25 กันยายน 2566 เวลาประมาณ 10.45 น.

จากการตรวจกล้องวงจรปิดพบว่า คนร้ายได้ว่าจ้างนายยงยุทธ ขับออกจากวินหน้าวัดอัมพวันเจติยาราม ขับบนถนนประชาเศรษฐ ผ่านแยกอัมพวา เข้าสู่ถนนสมุทรสงคราม-บางแพ

นายยงยุทธกล่าวว่า ก่อนเกิดเหตุตนกลับจากส่งลูกค้า มาถึงวินก็เจอคนร้ายเป็นผู้ชายตัวเท่ากัน สวมเสื้อสีดำ สูงประมาณ 160 เซนติเมตร นั่งรอแล้วว่าจ้างให้ไปส่งวัดดาวดึงษ์ และคนร้ายก็นั่งซ้อนท้ายตนไปบนถนนประชาเศรษฐ และถนนสมุทรสงคราม-บางแพ และกลับรถเข้าถนนข้างวัดดาวดึงษ์ ตอนแรกให้เลี้ยวเข้าซอย 1 หมู่ 8 ถนนบ้านคลองตรง เข้าไปนิดเดียวคนร้ายก็บอกผิดซอย ให้ตนเลี้ยวออก และเลี้ยวเข้าซอย 2 ไปถึงกลางซอย ก็ให้ตนจอดแล้วถามว่ามีเงินเท่าไหร่ ตนบอกมี 70 บาท คนร้ายก็บอกเอามาเขาเป็นโจร และใช้มีดปาดตาลจ่อที่ด้านหลังของตน และไล่ให้ตนลงจากรถ ตนก็ต้องทำตามเพราะมีดปาดตาลยาวมาก ตนกลัวถูกแทง ต่อมาตนพยายามวิ่งตาม แต่ตามไม่ทัน และมีพลเมืองดีพาตนมาแจ้งความที่ สภ.อัมพวา

นายยงยุทธกล่าวว่า บริเวณตรงนี้ตนขับมาส่งนักเรียนเป็นประจำ และขับมากว่า 30 ปี ไม่คิดว่าจะมาถูกจี้ชิงรถจักรยานยนต์ในครั้งนี้ รถจักรยานยนต์คันนี้เป็นเครื่องมือทำมาหากิน ตนใช้น้ำพักน้ำแรงผ่อนนาน 3 ปี รวมดอกเบี้ยมูลค่าเกือบ 100,000 บาท จึงอยากให้เจ้าหน้าที่จับให้ได้เร็วๆ เพราะตนเดือดร้อน และหากปล่อยไว้ก็จะไปก่อเหตุทำให้คนอื่นเดือดร้อนอีก

อย่างไรก็ตาม ขณะที่นายยงยุทธนั่งรถพาผู้สื่อข่าวไปชี้ที่เกิดเหตุก็น้ำตาซึมนั่งท้อแท้ บ่น “อาชีพสุจริต และไม่ปลอดภัย ไม่รู้จะเกิดเหตุวันไหน แต่ละคน ฝากดูแลตัวเองกันด้วยนะ กับอาชีพวินรถจักรยานยนต์รับจ้าง ดูๆ กันด้วย”

ขณะที่ผู้สื่อข่าวพามาส่งที่วิน ประมาณ 16.00 น. นายยงยุทธก็บ่นว่า “ตอนนี้นักเรียนเลิก รอรถจักรยานยนต์ไปส่งบ้าน แทนที่ตนจะมีรายได้ กลับต้องสูญเสียเครื่องมือหากิน” แล้วก็เดินจากไป