.css-nh9sg4 #forum2022-logoSponsor{text-align:center;}.css-nh9sg4 .forum2022-logoSponsor-text{font-family:”KaLaTeXa Display”;font-size:10px;position:relative;z-index:3;}.css-nh9sg4 .forum2022-logoSponsor-text span{background-color:#ffffff;padding:0 10px;position:relative;z-index:3;}.css-nh9sg4 .forum2022-logoSponsor-text::after{content:””;height:1px;width:100%;background-color:rgb(216,216,216);position:absolute;top:50%;left:0;-webkit-transform:translateY(-50%);-ms-transform:translateY(-50%);transform:translateY(-50%);z-index:2;}.css-nh9sg4 ul.forum2022-logoSponsor{padding:0;margin:0;list-style:none;display:-webkit-box;display:-webkit-flex;display:-ms-flexbox;display:flex;-webkit-flex-wrap:wrap;-ms-flex-wrap:wrap;flex-wrap:wrap;gap:15px;-webkit-box-pack:center;-webkit-justify-content:center;-ms-flex-pack:center;justify-content:center;}.css-nh9sg4 ul.forum2022-logoSponsor li.forum2022-item-sponsor{height:80px;}.css-nh9sg4 ul.forum2022-logoSponsor li.forum2022-item-sponsor img{height:80px;}
“วิภาวดีสัตวแพทย์” แชร์เรื่องราวแสนเศร้าของ “พี่ดาโน่” สุนัขชิสุ วัย 7 ปี ที่ถูกเจ้าของทิ้งไว้หลังป่วยหนัก สุดท้ายก็ไม่มีโอกาสได้กลับบ้าน หมดอายุขัยในคลินิก
วันที่ 5 ตุลาคม 2566 มีรายงานว่า เพจเฟซบุ๊ก วิภาวดีสัตวแพทย์ ได้โพสต์ข้อความ ระบุว่า พี่ดาโน่ หมาถูกทิ้งที่คลินิกจนหมดอายุขัย หมาชิสุ อายุ 7 ปี (ตอนถูกทิ้งปี 47 ตายปี 49) เห็นรูปแล้วคิดถึง
เป็นลูกค้าประจำ มาอาบน้ำตัดขน รักษาทำวัคซีนเป็นประจำตลอด เจ้าของเป็นคู่แฟน ยังไม่ได้แต่งงานกัน ตามปกติ เวลามารักษา จะมีการพูดคุยกันจนสนิท เป็นลูกค้าที่ดีในระดับหนึ่ง จนถึงเวลาที่แต่งงานมีลูกน้อย
แม่หมอเคยบอกกับเจ้าของว่า แต่งงานมีลูก อย่าลืมดูแลพี่ดาโน่ด้วยน้า พันธุ์นี้เป็นโรคตาแห้งง่าย เพราะตาโปน ผิวหนังอักเสบง่าย ถ้าไม่อาบน้ำตัดขน เจ้าของก็รับปากดิบดี “ไม่ทิ้งค่ะคุณหมอ รักมาก รักเหมือนลูก”
จนถึงวันที่พี่ดาโน่ มาอยู่ที่คลินิก และไม่มีวันได้กลับบ้าน
พี่ดาโน่ป่วยหนัก เพราะเจ้าของไม่มีเวลาดูแล มาด้วยอาการไข้สูง ตัวเหลือง หอบ เห็บเต็มตัว ตาแห้งขี้ตาเกรอะกรัง แม่หมอตรวจแล้วพี่ดาโน่เป็นพยาธิเม็ดเลือด โลหิตจาง โรคหัวใจ โรคตาแห้ง โรคข้อเสื่อม เป็นโรคที่ต้องดูแลระยะยาว
ช่วงแรกๆ เจ้าของก็รับโทรศัพท์ทุกครั้ง จนรักษาหายปกติ ผ่านไป 2 เดือน ไม่เคยมาเยี่ยม ไม่เคยมาถามค่ารักษา โทรไปไม่รับ จนล่าสุดโทรแล้วรับ เราบอกว่าไปส่งให้ที่บ้านมั้ยคะ เค้าบอกจะมารับเอง ฝากไว้ก่อน จนเราเดินตลาดไปจ๊ะเอ๋กัน เค้าก็รีบวิ่งหนีเลย รู้อนาคตของพี่ดาโน่แล้ว
พี่ดาโน่หายป่วยแล้ว แต่แววตาเศร้ามากๆ แม่หมอไม่หาบ้านใหม่ให้พี่ดาโน่ เพราะพี่แก่แล้ว ใครจะรับเลี้ยงหมาแก่ ขี้โรค ต้องป้อนยาทุกวัน ไหนจะค่าใช้จ่าย ค่ารักษาค่าหมอ
ประเด็นคือ ..ความรักความผูกพัน
ทุกวันหลังจากหายป่วย พี่ดาโน่จะมานั่งตรงประตูกระจก เพื่อนั่งรอเจ้าของทุกวัน แต่ไม่เคยเดินออกประตู ถึงแม้จะมีคนเปิด เข้าออกก็ตาม นั่งตั้งแต่เช้าถึงเย็นทุกวัน เวลามีคนมา ก็ลุกดีใจ คิดว่าเป็นเจ้าของ ดมกลิ่นแล้วไม่ใช่ก็จะนอนต่อ พี่ดาโน่นั่งรอ นอนรอ เจ้าของเป็นเวลา 2 ปีเต็มที่คลินิก
จนวาระสุดท้าย พี่ดาโน่ตายด้วยอาการหัวใจล้มเหลว หลับที่คลินิก
แม่หมอได้แต่บอกพี่ดาโน่ว่า “ขอให้พี่ดาโน่หมดทุกข์ ขึ้นสวรรค์นะ ชาติหน้ามีจริง ขอให้เกิดเป็นคน” ทุกวันที่เลี้ยงพี่ดาโน่ไม่เคยอึฉี่ในคลินิก จะเห่าขอออกไปทำธุระข้างนอกทุกวัน พี่เลี้ยงจะเดินตามไปเก็บอึ ถ้ามีเคสน้อย พี่เลี้ยงจะพาปั่นจักรยานรอบคลินิก พาเที่ยวทุกวัน ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น 2 ปี แม่หมอกับคลินิกเป็นคนรับผิดชอบเอง ให้พี่ไปสบายนะ
สิ่งที่อยากจะบอก อยากให้ทุกคนเลี้ยงสัตว์อย่างรับผิดชอบ มีลูกมีครอบครัวอย่าทิ้งหมาแมว ไม่พร้อมมีภาระเป็น 10 ปี อย่าเลี้ยงหมาแมว ทิ้งหมาทิ้งแมวเป็นภาระคนอื่นมันบาป เจ้าของคือทุกอย่างในชีวิตสัตว์เลี้ยง สัตว์เลี้ยงรักเจ้าของโดยไม่มีข้อแม้ เขียนไปน้ำตาไหลไป
อย่างไรก็ตาม ทางเพจวิภาวดีสัตวแพทย์ ได้ฝากข้อคิด เตือนคนที่เลี้ยงสัตว์ ผ่านทาง “ไทยรัฐออนไลน์” โดยระบุว่า อยากให้ทุกคนที่คิดจะเลี้ยงสัตว์ มองอนาคตว่า ถ้าเค้าแก่ เค้าป่วย จะรับภาระ รับผิดชอบไหวมั้ย .. ถ้าไม่พร้อมรับผิดชอบ อย่าเลี้ยง
ขอบคุณข้อมูลจาก เพจเฟซบุ๊ก วิภาวดีสัตวแพทย์