<!– –>
“แม่ลี” แค้นฝังใจ “แก้มบุ๋ม” ถูกนางเอกดังสั่งปลดละคร เพราะแค่ไม่ชอบ
ถือว่าเป็นตัวแม่ ตัวมัมสมัยใหม่ขวัญใจมหาชนของจริง สำหรับ “ดร.ศริญญา สิทธาไชย” หรือ “คุณแม่ลี” แม่ของ “แก้มบุ๋ม ปรียาดา” ที่ล่าสุดมาเผยเรื่องราวในรายการ “ร้ายได้อีก” กับการพูดถึงอดีตแสนเจ็บปวด ถึงกับต้องควงลูกสาวไปพบหมอจิตแพทย์ เพราะเครียดปนเสียใจที่นางเอกดังไม่ชอบ เลยสั่งปลดแก้มบุ๋มในละคร
แม่เคยมีเรื่องร้ายๆ ที่คิดว่าร้ายที่สุดในชีวิตไหม?
มีเหตุการณ์นึง แก้มบุ๋มเคยพูดแล้ว แม่ขอพูดซ้ำ เราเดินทางมาเพื่ออยากเล่นละคร ณ วันนึงเราไปอยู่ค่ายนึง แก้มบุ๋มจะได้เล่นละครกับพวกที่เขาสนิททั้งหมด แต่มีนางเอกคนนึง นั้นคือเรื่องที่เราต้องไปหาหมอโรคจิตกัน 2 คนเลย เพื่อเอายามาดับว่า หยุดนะ เราเดินทางของเรามาจนเส้นสุดท้าย ที่เราจะได้มาเล่นละครเรื่องนี้ แล้วเห็นตัวตนของเรา การเปลี่ยนนางเอกกะทันหัน นี่พูดจากใจนะ ปลดแก้มบุ๋มกลางคัน เพราะนางเอกไม่ชอบ ถ้ามีแก้มบุ๋มเล่นด้วย คุณลองคิด ลูกกลับบ้านมานั่งร้องไห้ แล้วฉันวิ่งทั้งชีวิต ลูกเรารอเป็นปี จะเล่นละครเรื่องนี้ คุณเกลียดพวกฉันทำไม
มื่อไปแคสโฆษณา 100 ครั้ง คุณได้ 90 ครั้ง แล้วพวกฉันไม่ได้เลย แล้ววันนึงมันคือ ฉันไม่เอาเงินก็ได้ แต่คุณมาสกัดฉันทำไม แค้นที่สุด หนูเอาลูกตั้งแต่อายุ 12 เพื่อจะเล่นละครเป็นตัวตน แต่วันนึง มีที่เขาเป็นนางเอก เขาสกัดแก้มบุ๋มโดยที่แก้มบุ๋มไม่ได้เล่น ลูกมานั่งร้องไห้ บุ๋มเล่าให้เราฟัง เราก็ไปที่ค่ายเลย จะลาออก เราไม่ใช่ดารา เราคือคนขายของแล้วจะรวย คุณก็ไม่ให้เราออก คุณก็ไม่ให้เราออก คุณก็ดองเราไว้ ถามว่าเราเจ็บไหม 2 คนแม่ลูก ทำข่าวเราก็แพ้ เพราะคนเป็นคนของคุณหมอ ทำไง 2 แม่ลูกไปหายากิน จบ และ ณ วันนึงก็เป็นวันของเรา เป็นวันของแม่ลี และแก้มบุ๋ม แต่แก้มบุ๋มเป็นคนดีคือ แม่เราดังเพราะเขานะ แม่เราจะไม่ทรยศใคร นอกจากหมดสัญญานะแม่ และเงินค่าตัวไม่เคยทวงเลย แต่คนที่ว่าเรา ละครยังไม่จบก็ทวงแล้ว เข้าใจไหม เราตั้งใจจะเป็นดารา ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นดาราแล้วมารวย ต้องการเป็นดาราสร้างตัวตนที่จะเอามาทำอาชีพของเรา และไม่เป็นภาระของสังคม เพราะการละคร แต่พอแก่ เขาก็ไม่เอาคุณมาเป็นนางเอกแล้ว แต่การค้าถ้าเรามีของที่ดีๆ มันขายตัวมันเอง ขายจนแก่ ถูกไหมลูก ฯลฯ
นางเอกคนนั้นตอนนี้ ยังโลดแล่นอยู่วงการไหม?
ก็เหมือนแม่มดไปแล้วมั้ง ขอโทษค่ะ ก็กรรมใครกรรมมัน ก็บอกทุกคนว่าจริงๆ ความสวยมันสลายได้ แต่การทำร้ายจิตใจคนอื่นอย่างนี้ ร้ายได้อีก แต่ร้ายแค่ในละครพอ แต่อย่าร้ายในชีวิตจริง